De dag begon na een merkwaardige nacht, blijkbaar hebben die
fans van KAA-Gent het niet zo voor ons. Althans niet voor onze nachtrust. Om
04.00 uur, iets te vroeg, lieten zij hun bonte pier uit voor en rond de Draecke.
Maar onze brave zieltjes pitten door alsof er niks aan de hand was… Sommigen
riepen al in het vers aangeleerde Gents dat het allemaal ‘schepmuilen’ waren,
maar het mocht niet baten…
Hoe dan ook: we waren perfect uitgeslapen… om 05.45 uur
begonnen we de eerste geluiden al te horen,.. gegiechel en gestomp. Onze
allerliefste juffrouw Ellen liep vannacht op om de kindjes gerust te stellen
dat er géén terroristen rondwaarden… Waarvoor dank! Haar nachtrust was dan ook
van erg korte duur….
Een fiks ontbijt hielp haar er weer bovenop. De kinderen
aten de voorraad van de Draecke in geen tijd op. We kregen felicitaties voor
ons voorbeeldig gedrag, onze gedistingeerde maniertjes en er zal waarschijnlijk
een boek over gepubliceerd worden. Na de maaltijd maakten we de picknick voor
de dag klaar en dan konden we beginnen met een ochtendspel op het
Kinderrechtenplein.
Om 10 uur kwamen we te voet aan in het Kina op het
Sint-Pietersplein. Daar kregen de stadsklassertjes een invulformulier: een
zoektocht over de verschillende afdelingen van het museum voor wetenschappen,
speciaal op het niveau van onze kinderen. Het was verbluffend hoe iedereen
betrokken was: we kwamen tijd tekort.
Dan terug naar het STAM voor onze picknick en daarna weer
naar buiten om te rusten of te spelen. Wat dacht je: ’t werd spelen. En geen
klein beetje: SPELEN! Die gasten worden NIET moe.
Daarna TRASHBEATZ: een sessie drummen op afval.
OORVERDOVEND! Juffrouw Ellen polste eens de afstand en het bleek hoorbaar tot
op 80 meter (met de deuren dicht)! We horen nog steeds die beat! Maar er is een
geluidopname: beter eens beluisteren. Mooi, mooi, mooi! Ondertussen bleef
juffrouw Ellen maar snoepjes en zuurtjes trakteren en ze werd op handen
gedragen rond het STAM!
Dan op de terugweg naar de Draecke wisten we Bo’drams te
vinden in de Bennesteeg 1. Een allerleukst cafeetje van den Nick: een neef van
Jente, die gisteren jarig was en overdonderd werd met zoenen… Jente hielp zijn
neef bij het serveren… Nogmaals: denderend leuk! En de regen bleef uit! Het smuitte
wat, maar dat kan ons niet smuiten, niet deren ook niet nee!
Nu terug in de Draecke wacht ons nog een avondmaal en daarna
een gezellige onderonsje. De keuze: een rustige avond gezellig ‘ruimtertje
spelen’ (iets met een ruimtetuig), andere spelletjes, of naar buiten. ‘k Vrees
dat het terug buiten kan worden….
Hoe dan ook een dag om nooit niet te vergeten, met een juf
die zekers te zekerst een standbeeld krijgt naast Romain Deceuninck: wegens
niet-te-evenaren!
….
Nu die schurken nog te ruste leggen…. Ze zijn weeral nog
NIET moe… ze blijven nog springlevend!
Ik vrees dat ze paraplu gaan zijn bij aankomst in Tielt,
maar dat zijn onze zorgen niet! O neen!
Tot dan!
De foto’s zeggen meer dan 1000 woorden, vandaar dat ik nu
stop bij 999.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten